Iruñako hiria San Ferminetan murgildurik dago. Heriko talde guztiek, peñak, aurretik hilabetetan prestaturiko momentuak bizitzen eta gozatzen ari dira. Poza, festa giroa, alaitasuna eta barre algarak.
Zezenketa amaitzera dijoala, 20.45ak aldera, pertsona talde bat Amnistiaren aldeko pankarta batekin jeisten da eta zezen plazari buelta ematera ekiten dio. Diktadura ondorengo garai hauetan, demokraziaren jaiotzarekin batera gizartea aldaketa nahi zuen eta eskatzen zuen.
Tras el último toro, el noveno de los que habían aparecido en el ruedo, alrededor de cincuenta personas bajaron desde el tendido seis al ruedo, en donde desplegaron una pancarta verde en la que con letras blancas se leía: «AMNISTIA TOTAL PRESOAK KALERA. SAN FERMIN SIN PRESOS». Desde ese mismo tendido, y una vez extendida la pancarta, comenzaron a dar una vuelta al ruedo mientras en los tendidos las opiniones se dividían. Unos aplaudían y otros silbaban.[2]
Hacia la mitad del tendido 3, una persona sin identificar, de unos 45-50 años, comenzó a insultar a los que estaban en el ruedo mientras diversas personas de su alrededor tiraban a la arena varias almohadillas y alguna botella vacía de champagne. La reacción de los que estaban en el ruedo -alrededor de cien personas- fue inmediata. Un grupo subió hasta el tendido intercambiando con los que les habían arrojado las almohadillas y botellas, golpes e insultos. Sin que la bronca hubiera terminado, el público de la plaza comenzó a gritar, de forma casi unánime: «San Fermín, San Fermín».
Cuando parecía que volvía la calma, los txikis de las peñas entraron por el callejón, nada más abrirse la puerta, con sus charangas y pancartas. Inmediatamente detrás y a escasos segundos, irrumpían violentamente unos 40 miembros de la policía armada, con dotación de material antidisturbios, junto con D. Miguel Rubio, comisario jefe de Pamplona. En los primeros momentos se pudo ver como Rubio daba órdenes de cargar contra los mozos que estaban en la arena, y en consecuencia los miembros de la policía armada, que eran de la dotación de Pamplona, iniciaron una carga violenta con empleo de abundantes disparos de pelotas de goma y botes de humo, y golpeando con las porras.
Istiluak lehenbizi hir guztitik eta ondoren Euskal Heriko hegoaldetik zabaldu ziren. Iruñan, Orreaga kalean, gaueko 22.45ak aldera polizia batek metralletarekin eginiko rafaga batek German Rodriguez hil zuen.
Egun batzuk beranduago, Uztailak 11ean, Donostian poliziak Jose Ignacio Barandiaran hil zuen.
Bideo honetan Avila komandantean emandako aginduak azaltzen dira.
http://www.youtube.com/watch?v=Kdw6Zrax8dI&NR=1
Poliziak beti esan zuen gertatutakoa akats bat izan zela. Hurrengo bideo honetan azaltzen da Rodolfo Martin Villa hurrengo esaldia esaten:
Al fin y al cabo lo nuestro serán errores, pero lo otro son crímenes
http://www.youtube.com/watch?v=pjWErMQbgSk&NR=1
Balagatik zaurituak hurrengoak izan ziren:
- Ricardo Azcona Latasa, ezkerreko belaunean bala zauria.
- Fermín Ilundáin, besoan bala zauria.
- Philippe Bidegain, bizkarrezuen bala zauria.
- 2 zauritu klinika unibertsitarioan, horietako batek izterrean bala sarrera eta irteera zuela.
- José Ramón Vélez Mendizábal, zulaketa bikoitza urdailean.
- Javier Arteta Pascual, ezkerreko eskuan bala zauria.
- Jesús Mª Ibarrola Baranda, bala zauria.
- Miguel Fdez. Diaz de Cerio, toraxean bala zauria.
- Tomás Saso Clemente, ipurdialdean bala zauria.
- Jesús García Martínez, besoan bala zauria.
Ekintzak epaiketarik gabe artxibatuak izan ziren. Ez dira inoiz ahaztu behar horrelako gertakizunak, eta tamalez, gauzak ez dira gehiegi aldatu gure herrian.
No hay comentarios:
Publicar un comentario